در این نشست که اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیز حضور داشتند دکتر دبیری با بیان تاریخچه تولید علم در ایران و جهان افزود: رشد علمی ایران از سال 1997 آغاز شد و در سال 2008 ایران با یک درصد ، سهامدار تولید علم در جهان شد و در حال حاضر با 2 درصد سهم تولید علم، رتبه 15 جهان را در اختیار دارد.

وی همچنین ماموریت ها و رسالت های دانشگاه های جهان را در تولید علم برشمرد و در ادامه، نبود چشم انداز علمی مشخص به ویژه در دانشگاه های دولتی کشور، عدم وجود عدالت آموزشی و اجتماعی، عدم اختصاص بودجه کافی برای پژوهش و تولید علم در دانشگاه ها، وابستگی بیشترین درآمد دانشگاه های دولتی به نفت و موازی کاری سازمان های متولی توسعه فناوری های نو در کشور را از جمله چالش های پیش روی تحقیق و توسعه و بهره وری علمی در کشور‌ عنوان کرد.

دکتر محمدرضا بزرگمهر نیز در این جلسه با بیان اینکه تعریف مشترکی از علم و مقاله نویسی در کشور وجود ندارد افزود: بنابراین نتیجه مطلوبی از نوشتن مقالات حاصل نمی گردد و معمولا مقالات منجر به حل مسائل اجتماعی نمی گردد.

وی همچنین با بیان اینکه در تعریف نوآوری و دانشگاه نیز اختلافات زیادی وجود دارد عنوان کرد: دانشگاه های ما در حال حاضر از پایین به بالا اداره می شوند. اداره دانشگاه ها باید تعینی باشد نه تعیینی. یعنی آیین نامه ها باید به مشورت برسد و چکش کاری شود تمام نواقص احتمالی آن برطرف شود سپس صادر گردد و نباید از دید خودمان یک آیین نامه صادر کنیم. همچنین تکلیف کردن دانشگاه ها به رساندن تعداد مقالات به یک عدد مشخص ، بار اضافی بر دانشگاه ها تحمیل می کند.